میزان بلوغ و تکوین جنینی تخمک مرحله ژرمینال وزیکول موش به بلاستوسیست پس از انجماد شیشهای

چکیده زمینه و هدف: یکی از روش های نگهداری به منظور حفظ قدرت باروری، انجماد شیشه ای است که روشی ساده و فوق سریع است. بهبود میزان حاملگی با استفاده از روش‏های انجمادی تخمک‏ها به عنوان یک فاکتور مهم به پیشرفت فناوری باروری آزمایشگاهی کمک می کند. هدف این مطالعه ارزیابی میزان زنده ماندن، بلوغ آزمایشگاهی و تکامل جنینی تخمک مرحله ژرمینال وزیکول به بلاستوسیست پس از انجماد شیشه‏ای یک مرحله‏ای و چند مرحله‏ای بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی تخمک مرحله ی ژرمینال وزیکول، با و بدون سلول های کومولوس در محلول انجماد شیشه ای که شامل 30 درصد اتیلن گلیکول، 18 درصد فایکول 70 و 3/0 مولار ساکارز به روش یک مرحله‏ای و چند مرحله‏ای منجمد شدند. پس از انجماد و قرار دادن در داخل نیتروژن مایع، تخمک ها ذوب شده و دو مرتبه در داخل محیط کشت شستشو داده شدند. میزان زنده ماندن تخمک ها، بلوغ تخمک و رسیدن آن به مرحله متافاز2، لقاح و تکوین جنین به مرحله‏ی بلاستوسیست بعد از انجماد- ذوب در آزمایشگاه بررسی شدند. داده ها با آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میزان زنده ماندن، بلوغ تخمک به مرحله متافاز 2، لقاح و میزان تشکیل جنین بلاستوسیست در روش انجماد شیشه‏ای چند مرحله‏ای به طور معنی داری نسبت به روش انجماد شیشه‏ای یک مرحله‏ای بالاتر بود(05/0 p<). نتیجه گیری: تخمک‏های مرحله‏ی ژرمینال وزیکول منجمد شده با سلول‏های کومولوس و هم چنین روش انجماد شیشه‏ای چند مرحله‏ای اثر مثبتی بر میزان بلوغ و میزان تکوین جنین به مرحله بلاستوسیست نسبت به تخمک مرحله‏ی ژرمینال وزیکول بدون سلول‏های کومولوس و روش انجماد شیشه‏ای یک مرحله‏ای دارد. واژه های کلیدی: تخمک ژرمینال وزیکول، انجماد شیشه ای، اتیلن گلیکول، بلاستوسیست